Pijn verdragen
Je bent hier en dit is je gevoel. Je kunt het niet wegmaken, niet wegtoveren en niet wegduwen. Je kunt het wel proberen weg te duwen, maar het haalt je weer in. Soms helpt niks. Soms is je hoofd niet meer stil te krijgen en de pijn niet minder te maken. Het voelt ondraaglijk, maar juist dat is nu het enige wat je kunt doen: verdragen van de pijn. Maar hoe doe je dat? Het is héél lastig, maar je kunt het. En het kan helpen om de volgende tekst te lezen:
Mijn pijn voelt te groot om te verdragen.
Maar ik kan het wel verdragen.
Dat het niet zo voelt, betekent niet dat ik het niet kan.
Ik kan heel veel aan.
Ik kan deze pijn ook aan.
Ik mag de pijn toelaten.
Ik mag de pijn voelen.
Ik hoef het even niet weg te maken.
Ik hoef geen oplossingen te zoeken.
Ik hoef er nu niet over na te denken.
Ik mag het even voelen zonder te denken.
Ik mag het verschrikkelijk vinden wat ik voel,
maar het mag er nog steeds zijn, want ik kan het aan.
Ook als het voelt alsof het nu minder moet worden;
het hoeft nu niet minder worden.
Alles wat ik voel mag er zijn.
Het voelt misschien alsof er niets anders meer is dan dit,
maar ik weet dat er wel nog andere dingen bestaan.
Ik weet dat de dingen waar ik nu niet bij kan komen niet zijn verdwenen,
maar nu alleen op de achtergrond zijn geraakt.
Ik weet dat ik binnenkort weer iets anders kan gaan voelen.
Ik weet dat er een moment komt waarop alles weer draaglijker is.
Tot die tijd laat ik het toe zoals het nu is.
Ik laat het toe dat het héél erg zwaar is.
Ik laat het toe dat ik niet weet wat ik moet.
Want ik hoef nu helemaal niets.
Ik mag me voelen zoals ik me voel.
Ik kan het aan en het mag er zijn.
Ik vertrouw op mezelf.